ኢትዮጵያዊነት በእምነት እውነትን (ፈሪሐ እግዚአብሔርን) መላበስ ፤ የምድር ዋና ሀብቷ ሰው እንደሆነ ማመን ፤ አእምሯዊ ጸጋን መጠቀም፤ ጥበብን መመርኮዝ ፤ የፊደል ገበታን በሆሄ ተርታ ሠርቶ ጸጋን መግለጫ ቀመር መፈልሰፍ ፤ የተፈጥሮ ሀብትን ማጤን ፤ የዓለሙን አሰላለፍ መተንተን ፤ የኑሮ ብልሃትን መዘየድ ፤ መደማመጥ መከባበርና መጠባበቅ ፤ ከቀደምት ቅርሶች (ታሪክ፣ባህል፣ወግ) በመማርና እውቀትን ገንዘብ በማድረግ ወደ ፊት መፈንጠር ነበር፡፡ ጥያቄው! ያ ምጡቅነት፣ ገናናነት፣ ኃያልነትና ግብረ ገብነት የት ተነነ? የት በነነ? የትስ ተዳፈነ?
በቁም ከተኛንበት ተቀሳቅሰን ከዚያ ከፊታችን ለመዋሐድ ምን አለን？ በአለን ምን እንሠራለን？ የሚል መፈንጠርያ መላምት የሚፈተንባቸው ስድስት መንደሮችን እነሆ ወጠንን::
ፍልስፍና “አፍርቶ፣ አምርቶ፣ አባዝቶ፣ አሰራጭቶ፣ ሞልቶና አትረፍርፎ” በልህቀትና በልግስና ለመኖር መንገዱ ትናንትን፣ ዛሬንና ነገን በግዕው ማዋሐድ ነው፡፡